در ساختمان‌هایی که مدت‌ها از اجرای کاشی و سرامیک آن‌ها گذشته است، گاهی رطوبت ناشی از نشتی در لایه‌های زیرین، مسئله‌ای تکرارشونده است. دلایل اصلی این وضعیت شامل پوسیدگی یا اجرای نادرست ایزوگام و قیرگونی، نشست سازه، ترک‌های سطحی، پوکی بندها، یا استفاده از مواد شیمیایی نامناسب در نظافت است. خوشبختانه با استفاده از محصولات نوین آب‌بندی، می‌توان این مشکل را بدون هیچ‌گونه تخریب برطرف کرد.
آماده‌سازی سطح
پیش از هر چیز، باید سطح مورد نظر را از گرد و خاک، چربی و آلودگی پاک کرد. این مرحله پیش‌شرط موفقیت آب‌بندی است.
اجرای آب‌بندی با محصول NPS‑100
برای ترمیم بندکشی‌های فرسوده، مقدار مناسبی از محصول NPS‑100 را بدون آب با سیمان سفید ترکیب کنید تا دوغابی یکنواخت حاصل شود. سپس این دوغاب را با کاردک یا دستکش روی تمام سطح پخش کنید. بلافاصله با دستمال جاذب رطوبت اضافی را پاک کرده و سطح کاشی و سرامیک را خشک کنید.
در مرحله‌ی بعد، بخشی از همان ترکیب را به شکل خمیر نرم تهیه کرده و در کنج‌ها به‌صورت ماهیچه‌ای با ضخامت ۳ تا ۵ میلی‌متر اجرا کنید. خمیر نباید ضخیم باشد، زیرا هنگام خشک‌شدن دچار ترک می‌شود. پس از چهار تا پنج ساعت، سطح خشک و آب‌بندی‌شده خواهد بود.
آب‌بندی فضاهای روباز در معرض برف و باران
پشت‌بام‌ها، تراس‌ها و حیاط‌هایی که با کاشی، سرامیک یا موزاییک پوشانده شده‌اند نیز به روش مشابه قابل آب‌بندی هستند. ابتدا سطح را تمیز و خشک کنید. بندکشی‌های قدیمی را کمی باز کرده و ترکیبی از NPS‑100 با سیمان سفید یا سیاه و پودر سنگ الک‌شده (به نسبت ۴ واحد سیمان به ۱ واحد پودر) بسازید. خمیر باید نرم و روان باشد. بندهای باز شده را با این خمیر پر کرده و چند ساعت اجازه دهید خشک شود.
پس از خشک شدن، سطح را دوباره تمیز کرده و ترک‌های احتمالی را ترمیم کنید. سپس با استفاده از پیستوله یا سمپاش، محصول NPS‑320 را در دو تا سه لایه روی کل سطح اجرا کنید. برای هر چهار لیتر از این ماده، سطحی معادل ۱۲ تا ۱۵ متر مربع پوشش داده می‌شود. در سطوح با جذب بیشتر، اجرای لایه‌های اضافی مجاز است، ولی میزان مصرف استاندارد باید رعایت شود.
اصول و استانداردهای ساخت و نگهداری سرویس‌های بهداشتی
به‌منظور اطمینان از دوام عایق‌کاری و سهولت نگهداری، رعایت استانداردهای زیر در طراحی و اجرا ضروری است:
- کف باید ضدلغزش، مقاوم در برابر آب، بدون درز و قابل شست‌وشو باشد. دیوارها باید تا ارتفاع حداقل دو متر کاشی‌کاری شده و به‌راحتی شست‌وشو شوند. دمای مناسب فضا حدود ۲۱ درجه سانتی‌گراد است و وجود تهویه طبیعی یا پنجره با مساحت تقریبی ۱۷۰۰ سانتی‌متر مربع توصیه می‌شود. در فضاهای کوچک، حداقل سطح تهویه ۱۰۰ سانتی‌متر مربع است.
- برای هر دو دستشویی یک آینه باید نصب شود. ارتفاع سرویس‌ها در نمونه‌های کوچک‌تر حداقل ۲۲۰ سانتی‌متر است. عرض اتاقک توالت نباید کمتر از ۸۵ سانتی‌متر بوده و بهتر است بیش از ۱۱۰ سانتی‌متر در نظر گرفته شود. طول کابین نیز حداقل باید ۱۵۰ سانتی‌متر باشد. فاصله محور دو دستشویی از یکدیگر ۶۰ سانتی‌متر و فاصله هر دستشویی از دیوار جانبی حداقل ۴۵ سانتی‌متر باشد.
- از آن‌جا که حمام محیطی مرطوب است، در صورت نبود نور طبیعی، بستر مناسبی برای رشد قارچ‌ها ایجاد می‌شود. بنابراین وجود نور مستقیم و طبیعی در طراحی اهمیت فراوان دارد. همچنین عرض درِ توالت باید بین ۶۰ تا ۷۵ سانتی‌متر باشد تا ضمن رعایت ایمنی، دسترسی آسان فراهم شود.