عایقهای رطوبتی ایزوگام

عایق های رطوبت (ایزوگام)

یکی از مشکلات اساسی که در اکثر سازه ها به چشم می خورد مشکل نم و رطوبت می باشد که در بعضی مواقع خسارات جبران ناپذیری را به ساز ها و ساختمان وارد می نماید و یکی از راهکارهای مقابله با ‎آن عایقکاری رطوبتی می باشد .

در ایران با توجه به اقلیم و آب و هوا و نیز وجود منابع عظیم نفتی متداول ترین عایق رطوبتی قیر و گونی می باشد که با پیشرفت تکنولوژی این روش جای خود را به عایقهای پیش ساخته (ایزو گام) داده است. اما با پیشرفت علوم و نیز گرانی مواد نفتی و قیر در بعضی مواقع عایقهای پیش ساخته نیز مقرون به صرفه نبوده و مهندسان را به آن داشت تا از مواد شیمیایی جهت عایق بندی سازه استفاده کنند که هم از نظر اقتصادی و هم از نظر کیفیت و کارایی بتواند با سایر عایقها رقابت کند .

 روش مطلوب برای عایقکاری ساختمان های اداری، از داخل می باشد. با این وجود، یکی از معیارهای اساسی برای انتخاب روش مناسب عایقکاری، وضعیت نمای دیوار از داخل و خارج ساختمان می باشد

بعد از تحقیقات متعدد مهندسان موفق شدند که با استفاده از رزینهای اکریلاتی و استایرنی که با آب حل می شود، عایق رطوبتی جدیدی بسازند که صورت یک لایه ۱mm روی سطوح مورد نیاز اجرا می شود و انعطاف پذیر نیز می باشد.

همانطور که می دانید باید قیروگونی را تا میزان ۱۵۰ تا ۲۰۰ درجه سانتیگراد حرارت داد، ریختن و تسطیح ترکیبی با این درجه حرارت بسیار دشوار می باشد. بنابراین امولسیونهای ساخته شده از قیر با قابلیت کاربرد درجه حرارت نرمال مورد استفاده قرار می گیرد .این گونه امولسیونهای نفتی در آب حدوداً دارای ۵۰% قیر می باشد. با سفت شدن این امولسیون آب آن تبخیر و قیر بصورت بیندر باقی می ماند.

 

از جمله مزایای این عایق جدید به شرح زیر است :

۱٫ فاقد آلودگی و آسیب های فیزولوژی می باشد.

۲٫ کاربرد آنها ساده است .

۳٫ رنگ پذیرند .

۴٫ خطر آتش سوزی ندارند .

۵٫ چسبندگی خوبی نسبت به سطوح مختلف دارند.

 

نکات تکمیلی در خصوص عایقکاری ساختمان

بطورکلی عایقکاری ساختمان را می توان هم از طرف داخل و هم از خارج جدار اجرا نمود. در عایقکاری ساختمان از خارج، دیوارهای ساختمان نیز در حین گرمایش ساختمان گرم می شود. دیوارهای گرم شده ساختمان، اینرسی حرارتی را در ساختمان افزایش می دهد و در زمانهایی که دمای هوای داخل ساختمان کاهش یابد، به محیط داخلی گرما، می بخشد و موجب ثبات دمایی در داخل ساختمان می شود. در این روش که بیشتر مناسب ساختمان های با کاربری دائم و مسکونی می باشد، تغییرات دمای داخل، تاثیر کمتری از تغییرات دمای خارج ساختمان می پذیرد و آسایش حرارتی ساختمان افزایش می یابد.

عایق‌کاری ساختمان

در روش دوم، عایقکاری از سمت داخل ساختمان انجام می پذیرد و در حین گرمایش ساختمان، جداره های ساختمان گرم نمی شود و اینرسی حرارتی دیوارهای ساختمان بشدت کاهش می یابد. از اینرو شدت تغییرات دمای داخل ساختمان که اصطلاحا با لختی اینرسی ساختمان شناخته می شود، به شدت افزایش می یابد، این نوع عایقکاری بیشتر برای ساختمان های اداری که دمای داخل ساختمان باید بسرعت به دمای مطلوب برسد، مناسب می باشد و بهتر است از ادوات و تجهیزات کنترل دما در داخل ساختمان استفاده شود، تا دمای یکنواخت محیط و آسایش حرارتی افراد تامین شود.

با توجه به مباحث فوق، روش مطلوب برای http://isogumkaramiعایقکاری ساختمان های اداری، از داخل می باشد. با این وجود، یکی از معیارهای اساسی برای انتخاب روش مناسب عایقکاری، وضعیت نمای دیوار از داخل و خارج ساختمان می باشد. از آنجایی که عایقکاری ساختمان همراه با بازسازی نمای ساختمان انجام می پذیرد، عموما عایقکاری در نمایی انجام می شود که وضعیت نما در آن قسمت نامناسب باشد. بعبارت دیگر، اگر مدیریت ساختمان قصد بازسازی نمای خارجی ساختمان را داشته باشد، عایقکاری ضمن بازسازی نما انجام می پذیرد.

دیدگاهتان را بنویسید