تاریخچه تولید عایق رطوبتی ایزوگام در ایران

در روزهای قدیم از روش های سنتی كاه گل جهت عايق کردن سقف ها استفاده می شده است که در حال حاضر استفاده از قیرگونی و آسفالت جای آن را گرفته است.

حدودا سال ۱۳۵۰ شرکتی به نام شرکت ایزوران با تولید کردن انواع الیاف شیشه برای عایق بندی حرارتی و برودتی، دانش فنی روز آلمان را باهمکاری متخصصین آلمانی بکار بست. و اما در روزهای بعدی به دلیل گسترش شهرنشینی و بالا رفتن ساختمان سازی، نیاز داشتن به یک عایق بندی بهتر که جایگزین روش های سنتی باشد و همچنین علاوه بر کیفیت بالاتر، و همچنین از نصب آسان برخوردار باشد، بیشتر می شد. در راستای همین جهت شرکت ایزوران که تحت نظارت سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران بود، در سال ۱۳۵۴ به تولید کردن انواع مختلفی از عایقهای رطوبتی با نام ایزوگام پرداخت و با فرستادن متخصصین آن شرکت به کشور ایتالیا و دسترسی به دانش فنی جهت تولید ایزوگام، شروع کرد به ساختن واحد تولید عایق رطوبتی با ظرفیت سه میلیون مترمربع در سال. با خریدن ماشین آلات از کشور ایتالیا، بعد از آنکه نصب و راه اندازی شد در سال ۱۳۵۶ به بهره برداری بالایی رسیده و به طور رسمی شروع به فعالیت تولید عايق پيش ساخته نمود.

چندین سال بعد در سال ۱۳۷۰ شرکت بام گستر دلیجان با استفاده از اولین فاز تولید خود، این مزیت را در شهرستان دلیجان  بومی سازی نمود. به دلیل کیفیت و حجم زیاد محصولات در این شرکت، شهرستان دلیجان یک شاخصی معتبر جهت تولید ایزوگام، در ایران شناخته شد و به دلیل نزدیکی تامین کنندگان مواد اولیه ،تولید کنندگان متعدد ایزوگام دراین شهرستان فعالیت خود را آغاز نموده و قسمت دلیجان بعنوان قطب ایزوگام ایران شناخته شد.

 در حال حاضر عایق رطوبتی، جايگزين روش های كهنه و قديمی کاه گلی به دليل امتيازات بالای آن شده است.

دیدگاهتان را بنویسید